با توجه به کاربرد وسیع تمرین تمرین ددلیفت ، کشف ریشه تاریخی آن تا حدودی دشوار است. مقالات کوتاه نوشته شده توسط برخی از افرادی که به طور اتفاقی مطالب را جمع آوری می کنند ، توسط دیگران به عنوان حقیقت منتشر می شود ، اما در واقع ، تحقیقات متنی واقعی بسیار دقیق تر و دشوارتر است. تاریخچه Deadlift و انواع آن بسیار طولانی است. انسان ها توانایی ذاتی در بلند کردن اجسام سنگین از روی زمین دارند. حتی می توان گفت که مرگ و میر با ظهور انسان ها ظاهر شد.
با توجه به سوابق موجود ، دست کم از قرن 18 ، نوعی از حرکت ددلیفت اولیه: بلند کردن وزنه در انگلستان به عنوان یک روش تمرینی به طور گسترده ای رواج یافته است.
در اواسط قرن 19 ، تجهیزات تناسب اندام به نام "وزنه برداری سالم" زمانی در ایالات متحده محبوب بود. این تجهیزات 100 دلار آمریکا (تقریبا معادل 2500 دلار فعلی) قیمت داشت ، سازنده ادعا می کند که این قوی ترین تجهیزات تناسب اندام در جهان است ، نه تنها می تواند سلامتی را بازیابی کند ، بلکه بدن را نیز برای افزایش جذابیت شکل می دهد. از تصویر می توان دریافت که این تجهیزات در برخی از مسابقات قدرتمند کنونی کمی شبیه به ددلیفت اتومبیل است. این در اصل یک حرکت مرده نیمه جانبی کمکی است: بلند کردن وزنه از ارتفاع ساق پا تا ارتفاع کمر. تفاوت با ددلیفت که اغلب در حال حاضر انجام می دهیم این است که مربی باید وزن را در دو طرف بدن به جای جلوی بدن نگه دارد. این حالت عملکرد آن را بیشتر شبیه ترکیبی از چمباتمه زدن و کشیدن می کند و کمی شبیه به ددلیفت هالتر شش ضلعی امروزی است. اگرچه تأیید نحوه اختراع این دستگاه دشوار است ، مقاله ای که جان تاد در سال 1993 در مورد پیشگام ورزش های قدرتمند آمریکایی جورج بارکر ویندشیپ نوشته است ، سرنخ هایی را در اختیار ما قرار می دهد:
جورج بارکر ویندشیپ (1834-1876) ، پزشک آمریکایی است. در سوابق دپارتمان پزشکی ، ثبت شده است که یک سالن بدنسازی توسط وی در کنار اتاق عمل Windship ساخته شده است ، و او به بیمارانی که برای ملاقات مراجعه می کنند می گوید: در حال حاضر به آن نیاز ندارم برای دیدن دکتر آمده بود. Windship همچنین خود مردی ضعیف است. او غالباً قدرت خود را در ملاء عام نشان می دهد ، سپس در حالیکه آهن داغ است ضربه می زند ، برای مخاطبان شوکه شده و حسود سخنرانی می کند و این ایده را القا می کند که تمرینات قدرتی می تواند سلامت را ارتقا دهد. ویندپی معتقد است که ماهیچه های کل بدن باید متعادل و بدون هیچ گونه ضعفی کاملاً رشد کرده باشند. وی سیستم آموزشی کوتاه مدت با شدت بالا را تحسین کرد ، اصرار داشت که یک دوره تمرین نباید بیش از یک ساعت باشد و قبل از تمرین دوم باید به طور کامل استراحت کرده و بهبود یابد. او معتقد است که این راز سلامتی و طول عمر است.
Windship یکبار یک دستگاه تناسب اندام بر اساس طراحی ددلیفت را در نیویورک دید. حداکثر بار "فقط" 420 پوند است که برای او بسیار سبک است. به زودی او نوعی تجهیزات تناسب اندام را توسط خودش طراحی کرد. او یک سطل چوبی بزرگ پر از ماسه و سنگ را در زمین به خاک سپرد ، سکویی را در بالای سطل چوبی بزرگ ساخت و طناب ها و دسته ها را بر روی سطل چوبی بزرگ نصب کرد. بشکه چوبی بزرگ برداشته می شود. حداکثر وزنه ای که با این تجهیزات بلند کرد به 2600 پوند شگفت انگیز رسید! این یک داده درخشان بدون توجه به چه دوره ای است.
به زودی ، خبر Windship و اختراع جدید آن مانند آتش سوزی گسترده شد. تقلیدها مانند شاخه های بامبو پس از باران پدیدار شدند. در دهه 1860 ، انواع تجهیزات مشابه پوسیده شده بود. موارد ارزان قیمت ، مانند آنهایی که توسط متخصص تغذیه آمریکایی Orson S. Fowler ساخته شده بود ، فقط به چند مورد نیاز داشت. دلارهای آمریکا خوب هستند ، در حالی که دلارهای گران قیمت تا صدها دلار قیمت دارند. با مشاهده تبلیغات در این مدت ، متوجه شدیم که این نوع تجهیزات عمدتا برای خانواده های طبقه متوسط آمریکایی طراحی شده است. بسیاری از خانواده ها و دفاتر آمریکایی تجهیزات مشابهی را اضافه کرده اند و بسیاری از سالن های ورزشی مجهز به تجهیزات مشابه در خیابان وجود دارد. آن زمان "باشگاه وزنه برداری سالم" نامیده می شد. متأسفانه این روند چندان دوام نیاورد. در سال 1876 ، ویندشیش در 42 سالگی درگذشت. این ضربه بزرگی به تمرینات قدرتی صعودی و تجهیزات وزنه برداری سالم بود. حامیان آن همه جوان مردند. به طور طبیعی ، دلیلی وجود دارد که دیگر به این روش آموزشی اعتماد نکنید.
با این حال ، وضعیت چندان بدبینانه نیست. گروه های آموزشی پاورلیفتینگ که در اواخر قرن 19 ظهور کردند به طور فزاینده ای از ددلیفت و انواع مختلف آنها استفاده کردند. قاره اروپا حتی در سال 1891 میزبان یک مسابقه وزنه برداری سالم بود که در آن از اشکال مختلف ددلیفت استفاده می شد. دهه 1890 را می توان دوران رواج مرده های سنگین دانست. برای مثال ، ددلیفت 661 پوندی ضبط شده در سال 1895 یکی از رکوردهای اولیه ددلیفت های سنگین است. خدای بزرگی که به این دستاورد دست یافت ، جولیوس کوچارد نام داشت. این فرانسوی که 5 فوت و 10 اینچ قد و وزنش حدود 200 پوند است ، کشتی گیر عالی آن دوران با قدرت و مهارت بود.
علاوه بر این خدای بزرگ ، بسیاری از نخبگان تمرینات قدرتی در طول دوره 1910-1890 سعی کردند در حرکتهای ددلیفت پیشرفت هایی داشته باشند. در میان آنها ، قدرت هاکنشمیت شگفت انگیز است ، او می تواند بیش از 600 پوند را با یک دست بکشد ، و داندوراند وزنه بردار کانادایی کمتر مشهور و موئرک نازک آلمانی نیز از وزنه های قابل توجهی استفاده می کنند. اگرچه تعداد زیادی از پیشگامان ورزش های قدرتی سطح بالا وجود دارد ، اما به نظر می رسد نسل های بعدی هنگام مرور تاریخچه حرکت ددلیفت به استاد دیگری توجه بیشتری نشان می دهند: هرمان گونر.
هرمان گوئنر در اوایل قرن بیستم ظاهر شد ، اما اوج آن در دهه 1920 و 1930 بود ، که طی آن مجموعه ای از رکوردهای جهانی را برای تمرینات قدرتی شامل کتری بل و ددلیفت به ثبت رساند:
Ø اکتبر 1920 ، لایپزیگ ، با هر دو دست 360 کیلوگرم را ددلیفت کرد
l ددلیفت یک دست 330 کیلوگرم
April در آوریل 1920 ، 125 کیلوگرم را بکشید ، 160 کیلوگرم را تمیز کنید و حرکت کنید
18 در 18 اوت 1933 ، ددلیفت با استفاده از میله مخصوص هالتر به پایان رسید (دو مرد بالغ در هر سر آن نشسته بودند ، در مجموع 4 مرد بالغ ، 376.5 کیلوگرم)
این دستاوردها در حال حاضر شگفت انگیز هستند ، و در نظر من ، جالب ترین چیز در مورد او این است که او یک ددلیفت 596 پوندی را تنها با چهار انگشت (تنها دو در هر دست) انجام داد. این نوع قدرت گرفتن حتی در خواب ها رایج است. نمی توانم تصور کنم! گونر رواج مردمی را در سراسر جهان ترویج داده است ، بنابراین بسیاری از نسل های بعدی او را پدر کوبنده های ددلیفت می نامند. اگرچه این استدلال جای سوال دارد ، اما او در ارتقاء ددلیفت دد کمک می کند. پس از دهه 1930 ، ددلیفت تقریباً به یک بخش اساسی تمرینات قدرتی تبدیل شده است. به عنوان مثال ، جان گریمک ، ستاره تیم وزنه برداری نیویورک در دهه 1930 ، از طرفداران حرکت ددلیفت بود. حتی کسانی که به دنبال بلند کردن وزنه های سنگین نیستند ، مانند استیو ریوز ، از ددلیفت به عنوان اصلی ترین روش برای عضله سازی استفاده می کنند.
همانطور که افراد بیشتری تمرینات ددلیفت را انجام می دهند ، عملکرد ددلیفت نیز افزایش می یابد. اگرچه هنوز ده ها سال با محبوبیت پاورلیفتینگ فاصله دارد ، اما مردم بیشتر و بیشتر مشتاق بلند شدن وزنه های سنگین شده اند. به عنوان مثال ، جان تری 600 پوند را با وزن 132 پوند ددلیفت کرد! حدود ده سال پس از این اتفاق ، باب پپلس 720 پوند را با وزن 180 پوند به صورت ددلیفت کرد.
ددلیفت به یک روش معمول برای تمرینات قدرتی تبدیل شده است و مردم به طور فزاینده ای از خود می پرسند که محدودیت های ددلیفت کجاست. بنابراین ، یک مسابقه تسلیحاتی مرگبار شبیه مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد آمریکا و شوروی آغاز شد: در سال 1961 ، وزنه بردار کانادایی بن کوتز برای اولین بار وزنه وزنی 750 پوندی را با وزن 270 پوند به دست آورد. در سال 1969 ، دان کاندی آمریکایی 270 پوند را به صورت ددلیفت کرد. 801 پوند مردم امید به چالش کشیدن 1000 پوند را دیدند. در دهه 1970 و 1980 ، وینس آنلو 800 پوند ددلیفت را با کمتر از 200 پوند انجام داد. در این زمان ، پاورلیفتینگ به یک ورزش شناخته شده تبدیل شده است و تعداد زیادی از ورزشکاران زن و مرد قوی را به خود جذب کرده است. شرکت کردن؛ ورزشکار زن جان تاد در دهه 1970 400 کیلوگرم وزن کشی کرد و ثابت کرد که زنان می توانند در تمرینات قدرتی نیز به موفقیت برسند.
کل دهه 1970 دوران همبازی ها بود و بیشتر و بیشتر بازیکنان با وزن کوچک شروع به بلند کردن وزنه های سنگین تر کردند. به عنوان مثال ، در سال 1974 مایک کراس 549 پوند را با 123 پوند ددلیفت کرد و در همان سال ، جان کوک با 242 پوند سفت شد. 849 پوند بکشید. تقریباً در همان زمان ، داروهای استروئیدی به تدریج شروع به گسترش کردند. برخی افراد با برکت دارویی به نتایج بهتری دست یافته اند ، اما به نظر می رسد هدف 1000 پوندی ددلیفت دور است. در اوایل دهه 1980 ، مردم اسکوات 1000 پوندی را به دست آوردند ، اما بالاترین عملکرد ددلیفت در همان مدت 904 پوند دن وولبر در سال 1982 بود. هیچ کس نمی تواند این رکورد را برای نزدیک به ده سال بشکند. تنها در سال 1991 بود که اد کوآن 901 پوند وزن بلند کرد. اگرچه فقط نزدیک بود و این رکورد را شکست ، اما کوان در مقایسه با ووهلبر تنها 220 پوند وزن داشت. وزن به 297 پوند رسید. اما ددلیفت 1000 پوندی آنقدر دور است که علم به این نتیجه رسیده است که این ددلیفت 1000 پوندی برای انسان غیر ممکن است.
تا سال 2007 ، اندی بولتون افسانه ای 1003 پوند وزن کشید. پس از صد سال ، سرانجام حرکت مرده ، مرز 1000 پوند را شکست. اما این به هیچ وجه پایان نیست. چند سال بعد ، اندی بولتون رکورد خود را با 1008 پوند وحشیانه شکست. رکورد جهانی فعلی 501 کیلوگرم/1103 پوند است که توسط "کوه جادویی" ایجاد شده است. امروزه ، اگرچه ما نتوانستیم تأیید کنیم که چه کسی اختراع ددلیفت را انجام داده است ، اما دیگر اهمیتی ندارد. نکته مهم این است که در این فرایند سخت ، مردم به کاوش و بهبود محدودیت های خود ادامه می دهند و در عین حال افراد بیشتری را تشویق می کنند تا در ورزش شرکت کنند.
زمان ارسال: Jul-24-2021